در اینجا مراحل تعیین مقدار صحیح جاذب اکسیژن برای نگهداری مواد غذایی وجود دارد:
1، حجم ظرف را تعیین کنید: حجم داخلی ظرفی را که برای نگهداری غذا استفاده می کنید اندازه گیری کنید. این معمولاً در اینچ مکعب (in³) یا لیتر (L) اندازه گیری می شود. حجم ظرف مهمترین عامل در تعیین اندازه صحیح جاذب اکسیژن است.
2، محتوی اکسیژن را محاسبه کنید: فرض کنید ظرف مهر و موم شده دارای 21 درصد اکسیژن حجمی است که برابر با هوای معمولی است. برای محاسبه میزان کل اکسیژن در ظرف، حجم ظرف را در 0.21 ضرب کنید.
برای مثال، یک ظرف 1 لیتری (1{4}}00 سانتیمتر مربع) دارای 210 سانتیمتر مکعب اکسیژن (1000 سانتیمتر در 0.{5}} سانتیمتر مکعب) است.
3، اندازه مناسب جاذب اکسیژن را انتخاب کنید: جاذب های اکسیژن بر اساس میزان اکسیژنی که می توانند حذف کنند، درجه بندی می شوند، معمولاً بر حسب سانتی متر مکعب (cm³). اندازه جاذب اکسیژن را با مقدار اکسیژن محاسبه شده ظرف مطابقت دهید.
برای مثال 1 لیتری بالا، به یک جاذب اکسیژن نیاز دارید که حداقل 210 سانتی متر مکعب اکسیژن را حذف کند.
جاذب های اکسیژن در اندازه های معمولی مانند 100 سی سی، 300 سی سی، 500 سی سی و غیره هستند. بهتر است اندازه بعدی را از میزان اکسیژن محاسبه شده خود انتخاب کنید.
4، حساب برای Headspace: ظروف غذا اغلب دارای فضای خالی در بالا هستند. این هد اسپیس همچنین حاوی اکسیژن است که باید حذف شود. به عنوان یک قاعده کلی، 50 سانتی متر مکعب ظرفیت جاذب اکسیژن را برای هر لیتر فضای خالی اضافه کنید.
به عنوان مثال، اگر ظرف 1 لیتری 200 سانتیمتر مربع فضای سر داشته باشد، باید 100 سانتیمتر مکعب (200 سانتیمتر مکعب / 1 لیتر * 50 سانتیمتر در لیتر) به اندازه جاذب اکسیژن اضافه کنید.
5، برای محتوای رطوبت غذا تنظیم کنید: برخی از مواد غذایی با رطوبت بالا مانند گوشت تازه می توانند تا 20٪ ظرفیت جذب اکسیژن بیشتری نیاز داشته باشند. اگر مواد غذایی با رطوبت بالا نگهداری می کنید، اندازه جاذب اکسیژن را 20 درصد افزایش دهید.
پیروی از این مراحل به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که اندازه جاذب اکسیژن صحیح را انتخاب کنید تا به طور موثر اکسیژن را از ظرف نگهداری مواد غذایی خود حذف کنید. این باعث می شود ماندگاری مواد غذایی ذخیره شده شما به حداکثر برسد.